۲۲ اسفند ۱۳۸۶

جوونای امروزی همشون مریضن . بیمارن . بیمار روحی ، روانی ، جسمی ، شخصیتی و ... .خلاصه اینکه سالم نیستن. سالماش رو جدا کردن ، بردن. هرچی گفتیم بابا اینا درهمن ، به خرجشون نرفت که نرفت . فقط این خل و دیوونه ها باقی موندن . با اینام نمیشه کاری کرد. یعنی نمیشه کاری رو شروع کرد. اینا فقط به درد این می خورن که بچپن تو یه وبلاگ و هی زرت و پرت کنن. هذیون بگن و آسمون ریسمون ببافن. هیشکی هم نیست بهشون بگه آخه دیوونه ها ، شما قصد خوب شدن ندارید ؟ تا کی می خواید هی بهتون بگن دیوونه ؟ هان ؟ چرا قرصاتونو سر وقت نمی خورید ؟ هان ؟ واسه رسیدن به بهبودی کامل باید یه چیزایی رو تحمل کنید . باید رنج بکشید . همین جوری الکی که نمیشه. آره عزیز من . لطفاً به توصیه های پزشک معالج خودتون گوش بدید . لطفاً .







جوابیه ی جمعی از بیماران مذکور به این دوست دکترنمای عزیز (!) :


بیشین بینیم باااااا . لطفاً .