۲۹ مهر ۱۳۸۶

مرگ موضوعی بود که داربی در طول این ده روز آن را به خوبی تحلیل کرده بود. مرگ آرامی را در رختخواب به انواع دیگر مرگها ترجیح می داد. هر بیماری طولانی و دردناکی ، برای بیمار و اطرافیان کابوسی است ، اما لااقل این حسن را دارد که همگان را برای خداحافظی نهایی آماده می سازد. مرگ ناگهانی و خشن بدون شک برای خود قربانی خوب است ، اما ضربه اش برای بازماندگان شدید است و پرسشهای دردناکی را برای آنها به وجود می آورد ؛ آیا رنج کشید ؟ آخرین اندیشه اش چه بود ؟ چرا چنین شد ؟ شاهد مرگ سریع عزیزی بودن ، تجربه دردناکی است ....



گزیده ای از کتاب " پرونده پلیکان "

نوشته " جان گریشام "