در یک دموکراسی ، هر لقب افتخاری و محترمانه ای ، وقتی یک بار به کسی داده شد، حتی اگر تصادفی باشد و استعمال آن فقط برای 48 ساعت مناسب باشد ، دیگر مثل ابدیت در آسمان دائمی می شود ؛ هرگز نمی توانید آن لقبها را پس بگیرید. کسی که برای یک هفته قاضی صلح شد ، از آن به بعد همیشه قاضی است. کسی که برای یک مبارزه در چهارم ژوئیه سرگرد شد ، همیشه سرگرد است. اگر صرفاً روی اشتباه ، بدون قصد ، کسی را سرهنگ خواندند ، دیگر مادام العمر چنین افتخاری را خواهد داشت. ما القاب را قلباً می پرستیم ولی شفاهاً مسخره می کنیم. این ، حق مخصوصی است که حکومت دموکراسی نصیب ما ساخته است.

گزیده ای از کتاب " زندگی من "

نوشته " مارک تواین "