قدم زدن برای خودش کلی فلسفه دارد . فلسفه و هدف . مثلا بعضی ها قدم می زنند تا برسند . بعضی قدم می زنند تا نرسند . بعضی هم قدم می زنند تا لذت ببرند . بعضی برای اینکه فراموش کنند . بعضی برای رسیدن به آرامش . بعضی برای تنها بودن . بعضی برای تنها نبودن . بعضی ...
بعضی هم اهداف ترکیبی دارند . یعنی قدم می زنند تا لذت ببرند و برسند ، تا برسند و لذت ببرند ، نرسند و تنها باشند ، تنها باشند و فراموش کنند ، فراموش کنند و لذت ببرند و ...
هرکس که به اندازه یک ارزن از آمار بفهمد ، می تواند تشخیص بدهد که قدم زدن عجب چیز پیچیده ای است . می توان احتمالات فراوانی را تشکیل داد و به هیچ نتیجه ای هم نرسید ! به قول آن آقا ، به اندازه تمام آدمها هدف برای قدم زدن وجود دارد !! شما را نمی دانم . ولی من قدم می زنم تا شاید لذتی ببرم و هرگز نرسم .
بعدالتحریر : سرعتت را کم کن . قرار نیست جایزه ای به تو بدهند .به این کاری که تو میکنی می گویند دویدن . نه قدم زدن . قدم بزن . آرام ، آرام ، آرام ... و آرامتر .