امروز دومین سالگرد تاسیس " نگارش هذیونیات یک ابلهِ " . و من احساس میکنم یه کمی خوشحالم . چون خودمو یه پله به هدفم نزدیکتر میبینم . این هدف هم چیزی جز " به ارث گذاشتن این وبلاگ برای نسلهای بعدی خاندان طراوت " نیست . پس متاسفانه یه چند صد سال دیگه باید ما رو تحمل کنید !
بین التحریر ۱) به قول عروسک جان نحس ( که هرگز هیچ کامنتی نداره ! ) بازمانده هام بیام این مطالب رو بخونن میگن چه جد جلفی !
بین التحریر ۲) چشم بدخواهان کور !
و درآخر مقارن شدن سالروز تاسیس رو با این ایام خونبار به همه و بیشتر ، به خودم تسلیت میگم . امیدوارم این دو مصیبت عظیم ، غم آخرتون باشه .
بعدالتحریر : هرگونه برداشتی از مطالب این پست از طرف بیگانگان و دشمنان افکار اعتدال(!)گرای این جانب به شدت محکوم میشود . اگر شد ، باشد که خیر نبینند . والسلام .
طراوت – ششم تیر ۸۸ خورشیدی